“Het is in Nederland hoog tijd voor een scherp, breed en inhoudelijk racismedebat. Laten we de Nederlanders die de discussie over het institutioneel racisme in dit land willen aangaan daarom niet langer wegzetten als ‘zeurpieten’ of ‘radicalen’.”
— Zihni Özdil in De Volkskrant
“Uiteindelijk is de bottom line van veel racisme in Nederland segregatie. Onbekend maakt onbemind. Nederland heeft een ‘de facto apartheidsstelsel’, zoals beschreven in een rapport van Binnenlandse Zaken (Polarisatie en radicalisering in Nederland 2009, p.53). Maar dát mag je dan weer niet zeggen. Links heeft niks geleerd van het falen van het ‘multiculturalisme’, een beleid dat in de praktijk neerkwam op het jarenlang faciliteren van segregatie. De term ‘racisme’ veroorzaakt kortsluiting bij zowel de linkse als de rechtse kerk. ‘Als je dat woord gebruikt, reproduceer je het’, is onder meer de kritiek. Alsof het vanzelf zal verdwijnen als we het woord niet gebruiken. De afgelopen tien jaar werd ‘het benoemen van problemen’ een mantra in Nederland. Maar zodra je racisme wilde benoemen, werd je met wezenloze frames monddood gemaakt. Van ‘je neemt een slachtofferrol aan’ tot ‘racisme is een Amerikaans concept’. Het is in Nederland hoog tijd voor een scherp, breed en inhoudelijk racismedebat. Laten we de Nederlanders die de discussie over het institutioneel racisme in dit land willen aangaan daarom niet langer wegzetten als ‘zeurpieten’ of ‘radicalen’.” (Zihni Özdil in De Volkskrant dd 29 november 2013)