Bij het relativisme wordt het oordeel over een ander uitgesteld.
Cultuurrelativisme: morele verlamming. Als tegenreactie op het absolutisme staat het relativisme, waarbij het belangrijk is het oordeel over een ander uit te stellen. Anders is anders, niet per definitie beter of slechter. Elke cultuur heeft haar eigen logica, verschillen moeten gerespecteerd worden en culturen kun je alleen van binnenuit leren kennen. Dit zijn uitgangspunten die maken dat mensen vanuit gelijkwaardigheid met elkaar om kunnen gaan. Integreren (met behoud van eigen identiteit) staat hierbij centraal in het samenleven en werken.
Het relativisme is helaas vaak doorgeschoten in een denken waarin er geen ruimte is voor kritiek op de ander (‘want dat is zijn cultuur’). Mensen kunnen zich achter hun ‘cultuur’ verschuilen alsof ze geen invloed hebben op hun gedrag. Culturele verschillen worden hierbij als een verklaringsmodel gebruikt. Bij het benoemen van verschillen is voorzichtigheid geboden, omdat je anders wellicht als intolerant wordt bestempeld. Hoewel de uitgangspunten prachtig zijn (respect & gelijkheid) brengt het relativisme een morele verlamming. Want wiens manier is nu eigenlijk de beste? En mogen we daar een discussie over hebben?