Visual Identity Politics and Remix Society

Blackbook

Geschiedenis als therapie.

“Bij al die campagnes gaat het een roep voor gelijke kansen en meer diversiteit aan universiteiten gepaard met pogingen het ‘foute’ verleden te kuisen. Critici spreken van slachtofferdenken. ‘Geschiedenis is geen therapie.’ En zeker geen ‘goed-slecht- allegorie’ zoals de Britse historica Cheryl Hudson schreef” 
— De Volkskrant, 2016.03.31, p14.

Gaat het zoeken naar een ‘counter-narrative’ over het kuisen van de geschiedenis? En is geschiedenis niet juist een therapeutische bezigheid waarin de overwinnaar’s gruwelijkheden tot heldendaden gemaakt worden?